صفحه شخصی رحیم پور ازغدی

بسم‌الله الرحمن الرحیم

محضر برادران و سروران عزیز عرض سلام دارم. تقبّل‌الله اعمالکم انشاءالله. طلب مغفرت و رحمت می‌کنیم برای همه برادرانی که در سال‌های گذشته در این جلسه حضور داشتند و امروز نیستند ما و شما هم پشت سرشان راهی هستیم. سال دیگر یا چند سال دیگر تا همه ما تقریباً تمام بشویم! ماها یکی یکی داریم می‌رویم در صف و نوبت هستیم. منتهی این خط، خط توحید و انبیاء، خط جهاد و شهادت، هزاران سال است با پرچم انبیاء بالا رفته و هزاران سال دیگر هم انشاءالله این پرچم بالا خواهد بود خداوند در قرآن می‌فرماید که شماها خدا را شاکر باشید که سربازگیری شدید و انتخاب شدید که در این مسیر باشید. شما نباشید این خط معطل نمی‌ماند. قرآن می‌فرماید شما نباشید این سنگر خالی نمی‌ماند. شما لایق آن نباشید کسان دیگری به جای شما می‌آوریم. بنابراین ما واقعاً باید خدا را شاکر باشیم که از دوران نوجوانی و جوانی خداوند توفیق داد در این مسیر و در کنار برادرانی باشیم که جزء شهدای بزرگ و ستاره‌های درخشان این تاریخ هستند انشاءالله خدا توفیق بده تا ما و شما درست زندگی کنیم و درست از این عالم برویم و گرچه همواره باید برای ظهور دعا کرد و هر جمعه برای ظهور منتظر بود اما جهاد در عصر غیبت مشروط به حضور نیست. روایت از پیامبر اکرم(ص) هست که آن‌هایی که در عصر غیبت در صحنه جهاد هستند هم جهاد با نفس خودشان و دیکتاتور درون‌شان و هم جهاد با دشمنان خدا در بیرون، پاداش هر کدام از آن‌ها بیش از پاداش اصحاب من است که در حضور من و در کنار من مبارزه می‌کنند. فرمودند کجایند برادرانم – دور آتش نشسته بودند – بعضی از اصحاب به پیامبر عرض کردند مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمودند شما اصحاب و یاران من هستید. پرسیدن برادران شما کیستند؟ فرمودند آن‌هایی که در قرن‌ها و دوره‌های بعد می‌آیند بدون این که من را ببینند به من ایمان می‌آورند، من را ندیده برمی‌گزینند و مثل شماها فداکاری می‌کنند. هر یک تن آن‌ها مساوی با پنجاه تن شمایند چون شما دارید پیامبر را می‌بینید، آن‌ها ندیده این فداکاری‌ها را می‌کنند. لذا هر وقت ایشان تشریف بیاورند حکمت همان است و همان لحظه باید بیایند خیلی وقت‌ها ممکن است ما عجله داشته باشیم و بگوییم اگر الآن نشود دیگر نمی‌شود. یکی از بستگان ما – به رحمت خدا رفت – آن اول جنگ یادتان هست که همه فکر می‌کردند شاید بیایند مشهد را هم بمباران کنند روزهای اول جنگ آژیر می‌کشید مردم مشهد هم چراغ‌ها را خاموش می‌کردند و توی زیرزمین می‌رفتند، رادیو آژیر کشیده بود ایشان توی زیرزمین رفته بود چراغ‌ها تاریک و بعد سرش به دیوار خورده بوده آمده بوده دستش لای در گیر کرده بود و بعد موقع رفتن پایین پایش به گلدان گیر کرده بود و... وقتی به پایین رسید گفت یا امام زمان دیگر الآن وقت ظهور است! دیگر الآن آمدی آمدی اگر نیامدی دیگر نمی‌خواهم بیایی! اگر الآن نیایی پس چه زمانی می‌خواهی بیایی؟! حالا از این شوخی گذشته، ما یادمان نمی‌آید مثل دوران امروز که شرایط خیلی آماده باشد برای آن انقلاب بزرگ الهی در سراسر جهان اما هیچ چیز مسلّم نیست ما باید به وظایفه‌مان درست عمل کنیم چه ظهور فردا باشد و چه هزار سال دیگر. این آن چیزی است که از ما خواسته‌اند. این چند تجربه مختصری که زمان جنگ داشتیم کسی واقعاً تصور نمی‌کرد که آن جنگ و آن حال و هوا و آن مناسباتی که در آن جمع‌های کوچک صورتبندی می‌شد و هیچ کس دیگر هم خبر نداشت در کوه‌ها و ارتفاعات کردستان در بیابان‌های فکه و در نخلستان‌های اروند و مناطق مختلف، کسی تصور نمی‌کرد یک روزی نه چندان دور این‌ها به الگوهای جهانی تبدیل شود. اتفاقاتی که الآن در عراق و سوریه و فلسطین، غزه، کرانه باختری، لبنان، یمن و افغانستان و همه جا دارد می‌افتد، دوست و دشمن همه معترف هستند که مستقیم یا غیر مستقیم الگوبرداری و الهام از همین بچه‌ها ما و برادرهای ما بود که جلوی چشم ما شهید می‌شدند. از آن فداکاری‌هایشان، آن نمازشب‌ها و آن شجاعت‌ها و آن خلاقیت‌ها، آن محبت‌ها و عشقی که بچه‌ها به هم داشتند، یک روزی تصور نمی‌کردیم این‌ها جهانی بشود و امروز جهانی شده است. امروز آن‌هایی که با بچه‌های یمن کار می‌کنند، آن‌هایی که با بچه‌ها در فلسطین و لبنان کار می‌کنند، آن‌هایی که عراق و سوریه جنگیدند، آن‌هایی که در افغانستان و شبه قاره هند هستند وقتی می‌آیند صحبت می‌کنند خاطرات‌شان را می‌گویند آدم دقیقاً می‌بیند همان آب و هوای خیمه بچه‌های اطلاعات و تخریب زمان جنگ تکثیر شده است همان روحیات تکثیر شده است همان بچه‌ها تکثیر شدند اتفاقاتی که زمان انبیاء در هزاره‌های قبل افتاده است مگر کجا بوده؟! اغلب انبیاء، چون اصلاً تمدن، تمدن شهرنشینی بزرگی نبوده، اغلب این اتفاقاتی که در قصص انبیاء می‌خوانیم در روستاها و شهرهای کوچک بوده، جمعیت‌های کم. اصلاً مدینه خود پیامبر مگر چقدر جمعیت داشته؟ مکه چقدر بوده است؟ مکه‌ای که کل شبه جزیره عربستان بعضی‌ها می‌گویند در حجاز و بعضی‌ها می‌گویند در مکه کل باسوادهای آن زیر 20 نفر بودند الآن چطوری شده یک و نیم میلیارد پیرو و یک مکتب جامع جهانی است؟ کوچکترین رفتار و گفتار، کوچکترین کنش و واکنش‌های پیامبر و اصحاب پیامبر در تاریخ مانده است. مثلاً یک نفر در فلان جلسه فلان شوخی را کرده، فلان حرف را زده، فلان عمل را انجام داده یا نداده، ‌همین‌ها امروز در جهان، به سنت‌های بزرگ تبدیل شده است به آن‌ها استناد می‌شود، آن‌ها کپی‌برداری می‌شود، شبیه‌سازی می‌شود. چه کسی باور می‌کرد که هزار و چند صد سال بعد از پیامبر اکرم(ص) و آن مجاهدت‌های صدر اسلام در این عصر اینترنت و عصر فضا، یک مرتبه بعد از این همه چیز، به تعبیر آن‌ها بزرگترین جنبش اجتماعی در دنیا جنبش دینی و سیاسی بنیادگرایی دینی باشد. همه گفتند دینداری تمام شد، پیش‌بینی آن‌ها این بود که تا پایان قرن 20 همه چیز تمام است. آغاز قرن 21 از چند قرن گذشته دنیا دینی‌تر، مبعوث‌تر، برانگیخته‌تر و به کلی در جهت عکس همه این پیش‌بینی‌ها حرکت کرد. همانطور که در بیابان‌های حجاز 1400 سال پیش، یک مؤمنی و یک مجاهدی حرکتی می‌کرد هزار سال بعد برای بچه‌های ما الگو می‌شد، می‌گفتیم ابوذر چنان کرد، عمار چنان کرد، مقداد این کار را کرد، اصحاب سیدالشهداء در کربلا فلان کردند، مالک اشتر چنان کرد، امروز بعد از هزار و چندصدسال دوباره آن‌ها بازسازی شد و آن اتفاقاتی که در خلوت در منطقه می‌افتاد که اصلاً ما و شما تصور نمی‌کردیم که کسی از این‌ها مطلع بشود ولی خداوند آن تجربه‌های کوچک شخصی را تعمیم و برکت داد. امروز همان شعارها در کل جهان اسلام داده می‌شود و به همان شیوه بچه‌های ما دارند می‌جنگند. طرز جنگیدن را از این شهدای ما آموختند قبل از انقلاب ما بیت‌المقدس و قدس و جهان اسلام، خب این‌ها چند بار در همین فلسطین جنگیده بودند 1947، 1956، 1973، 1980 یعنی هر دهه یک جنگ بزرگ، تمام این ارتش‌های عربی با تمام قدرت رفتند و شعارهایشان هم ناسیونالیزم عربی بوده است. هر چهار بار شکست‌های ننگین و خجالت‌بار خوردند. وقتی خط بارلم را شکستند، سادات و حافظ اسد شکست خوردند، در دهه 50 میلادی زمان عبدالناصر یک پیروزی بزرگ اولیه ولی به فاصله چند روز تمام ارتش‌های عربی منهدم شد و اسرائیل سه برابر شد. یعنی این‌ها در هر دهه یک جنگ کردند آخرش شرمنده و تحقیر شدند، شعارهای سوسیالیستی چپ بود، شعارهای ناسیونالیستی، ملی‌گرای عربی دادند هیچ کدام هیچ کاری نکردند، چهارتا جنگ شد، بعد از هر جنگ اسرائیل بزرگتر شد! ده تا اسرائیلی اسیر می‌شدند از این طرف 20- 30 هزار سرباز عرب اسیر می‌شد آن 10تا را با این 30هزارتا مبادله می‌کردند! این‌قدر تحقیر. هیچ عقب‌نشینی در تاریخ اسرائیل وجود ندارد ولی بعد از انقلاب و وقتی که این شیوه جنگیدن به نام خدا، این را آموختند، همین بچه‌های رفقای ما، شهدای ما، این سبک جنگیدن را بچه‌های اطلاعات و تخریب ما وقتی این را رفتند به آن‌ها آموختند که وقتی می‌توانیم با سلاح کمتر، آتشکده کمتر، بدون زرهی، بدون پشتیبانی هوایی، بدون همه مقیاس‌های ظاهری رسمی دنیا می‌شود جنگید و بر نیروهای صد برابر خودت مجهزتر پیروز شد. این بود کار بزرگی که اتفاق افتاد. این عکس بچه‌هایی که گذاشتید اینها خودشان هم آن موقع نمی‌دانستند که 30 سال بعد مسیر تاریخ را تغییر می‌دهند و امروز تغییر دادند. البته آدم‌ها همه ما عوض می‌شویم و در خطر عوض شدن هستیم. این تعبیری که حضرت امیر(ع) دارند که می‌فرمایند سوگند به آن کس که پیامبر(ص) را مبعوث کرد، قسم به خدا که «لَتُبَلْبَلُنَّ بَلْبَلَةً وَ لَتُغَرْبَلُنَّ غَرْبَلَةً...» همه شماها غربال خواهید شد، زیر و رو می‌شوید مثل دیگی که روی آتش می‌جوشد محتویات دیگ، آن‌هایی که پایین است بالا می‌آید و آن‌هایی که بالاست پایین می‌رود شما این‌طوری می‌شوید هیچ کدام‌تان خودتان و اوضاع‌تان ثابت و یکنواخت نمی‌ماند شما عوض می‌شوید. بعضی از آدم‌های صالح فاسد می‌شوند و بعضی از آدم‌هایی که روی آن‌ها حساب نمی‌کردید یک مرتبه صالح می‌شوند شما زیر و رو می‌شوید. من هم در طرز خلافت و حکومت خودم یک آدم محافظه‌کاری نیستم که بگذارم اوضاع همین‌طوری ثابت بماند، من اوضاع را بهم می‌ریزم کاری می‌کنم که پایینی‌ها بالا بیایند و بالایی‌ها پایین بروند. برای خودم دشمن درست می‌کنم، نمی‌گذارم همه کنار هم بایستید غاصب، ظالم و مظلوم، آکل و مأکول، همه کنار هم، خندقی بین‌تان حفر می‌کنم که یک عده‌ای از شما آن طرف خندق بروید با من بجنگید و مجبور به انتخاب بشوید نمی‌شود همه را به همین شیوه نمی‌شود ادامه داد «حَتَّى یَعُودَ أَسْفَلُکُمْ أَعْلَاکُمْ وَ أَعْلَاکُمْ أَسْفَلَکُمْ...» بالایی‌ها می‌آیند پایین، پایینی‌ها می‌روند بالا، خوب‌ها بد می‌شوند و بدها خوب می‌شوند، مرفهین و ثروت‌اندوزان را بیچاره می‌کنم و بیچاره‌ها را مرفه می‌کنم. هم انقلاب سیاسی است و هم انقلاب اجتماعی است و هم انقلاب اقتصادی است. کاری می‌کنم که مجبور شوید بین دنیا و آخرت‌تان انتخاب کنید یک کاری می‌کنم دیگر نتوانید بگویید این‌جا کباب، آن‌جا هم کباب! این‌جا می‌خورم و آن‌جا هم می‌خورم، نمی‌گذارم این کارها را ادامه بدهید، بعد هم فرمودند از این هم نگران نیستم که یک کسانی در برابر ما بایستند یا نایستند، فرمودند: «حَقٌّ وَ بَاطِلٌ وَ لِکُلٍّ أَهْلٌ» حق و باطل داریم و هر دویش هم همیشه مشتری و طرفدارانی دارد. منتظر روزی نباشید که نبرد حق و باطل تعطیل و تمام شود تا قیامت این نبرد هست. «حَقٌّ وَ بَاطِلٌ وَ لِکُلٍّ أَهْلٌ» هر دو هم طرفداران و سربازانی دارند و با آن درگیر هستند «فَلَئِنْ أَمِرَ الْبَاطِلُ لَقَدِیماً فَعَلَ،» اگر باطل پیروز شد اتفاق تازه‌ای نیفتاده، قبلاً پیش آمده که جبهه حق شکست خورده است ما جا نمی‌زنیم، خط عوض نمی‌کنیم، «وَ لَئِنْ قَلَّ الْحَقُّ،» حتی اگر کسانی در مسیر حق می‌مانند که تعدادشان کم و کمتر بشود چون وسوسه پول و ریاست و شهرت و زن و امکانات، هر مدتی یک عده‌ای را پایین می‌کشاند. حضرت امیر(ع) فرمودند سالم نمی‌مانید. قرآن می‌فرماید سالی یکی دو بار امتحان بزرگ در زندگی همه‌تان پیش می‌آوریم که آن‌هایی که لیاقت ماندن دارند بمانند سالی «مرّئوا مرّتین» سالی یکی دو امتحان بزرگ برای فرد و جامعه است که باید درست از این مسیر عبور کنید اگر اتفاقی بیفتد و مشکلاتی پیش بیاید «لَقَدِیماً فَعَلَ...» قبلاً هم همین‌طور بود هیچ وقت در جبهه حق بودن راحت نبود. «فَلَرُبَّمَا وَ لَعَلَّ، وَ لَقَلَّمَا أَدْبَرَ شَیْ‏ءٌ فَأَقْبَل» و اگر یک فرصتی از دست رفت دیگر به آسانی برنمی‌گردد. نگویید الآن نشد نشد بعداً درست می‌کنیم و جبران می‌کنیم بسا اتفاقاتی که دیگر نمی‌توانید جبران کنید و ممکن است این آخرین فرصت‌تان باشید. و بعد فرمودند که «اصلحوا بین ذاتکم والتوبه وراءکم» روابط بین خودتان را اصلاح کنید و هرجا که هستید راه بازگشت و جبران است.

مسیر سختی است و از الآن واقعاً معلوم نمی‌شود که آخرش چه می‌شویم چه کار می‌کنیم چه نمی‌کنیم؟ چه کسانی می‌مانند و چه کسانی نمی‌مانند. ما در این 40 سال چقدر دیدیم از آدم‌هایی که در انقلاب و جنگ هزینه‌های سنگین دادند و وقتی از دنیا رفتند یا الآن یک آدم‌های به کلی دیگری هستند و از گذشته خودشان پشیمان هستند یا هستند نانش را بخورند و سوء استفاده کنند. آدم‌هایی که تا آخر سالم بمانند زیاد نیستند کار خیلی سختی است. خیلی سخت است که مثل ماها 60- 70 ساله بشود و آن حال و هوای 20 سالگی که در عملیات‌ها داشته بتواند حفظ کند این خیلی کار سختی است.

یک نکته هم راجع به فلسطین و قدس بگویم چون روز قدس است در این مورد هم بحثی کنیم. شما ببینید شرایطی که یادم می‌آید شهید هاشمی‌نژاد انقلاب پیروز شده بود با آقای طاهر احمدزاده که در مشهد و خراسان استاندار بود. این‌ها همان اول انقلاب با یک هیئتی به لبنان رفتند اولین سالگرد انقلاب بود به نظرم 22 بهمن سال 58 بود. آن‌جا رفته بودند، خب ما آن‌جا که کسی را نداشتیم حزب‌الله که نبود، یک عده بچه شیعه‌های گرسنه بدون هیچ امکاناتی در کوچه پس‌کوچه‌های زاحیه جنوب بیروت، این‌ها طرفداران انقلاب بودند بخصوص بخاطر ارتباطات شهید چمران و شهید موسی صدر با امام(ره). آقای هاشمی‌نژاد می‌گفت وقتی به آن‌جا رفتیم دیدیم این الفتح، یاسر عرفات و این تیپ و گروه‌های چپ و گروه‌های قومیت عرب، چریک‌ها را یادتان هست که آن زمان که این چفیه‌ها را می‌بستند و رژه می‌رفتند ما می‌گفتیم این‌ها کی هستند می‌شود به این‌ها شکست بزنیم، چریک و مبارز بودند. خب این‌ها آمده بودند با توپ و تانک‌شان رژه رفته بودند. بعد آقای هاشمی‌نژاد می‌گفت این‌ها را که دیدیم، وسط‌هایش دیدیم که این‌ها اصلاً نگاه امام(ره) و اسلام و دین نیست مسئله‌شان مسئله جهاد اسلامی نیست. گفتیم وسط این میهمانی و تعارفات این‌ها رفتیم جنوب شهر که این بچه شیعه‌های این‌ها را ببینیم گفتند آن‌ها هم برای سالگرد انقلاب دارند یک جشنی بگیرند و می‌خواهند رژه بروند. بعد می‌گفت دیدیم چندصدتا بچه‌های دهاتی، دمپایی‌های پاره، به جای توپ و تفنگ یک کسی یک تیکه چوب دستش گرفته که الله، خمینی قائد، راه افتادند بعد یکی از همین تیپ‌های روشنفکرهای حکومتی دولت موقت که همراه ایشان بوده، به آقای هاشمی‌نژاد می‌گوید هان! این هم سربازان انقلاب اسلامی! به قول مشهدی خیلُک! یک مشت بچه‌های خیلُک راه افتادند دمپایی‌های پاره، چوب دست‌شان گرفتند و الله اکبر می‌گویند ما می‌خواهیم با این‌ها چیز کنیم! امام گفته بود که هم به مبارزین ایران سال 42 و 43 گفته بود، هم سر قضیه فلسطین. گفته بود این نسل‌های قبل را ول‌شان کنید بروید از صفر، نسل جدید را تربیت کنید. حالا چه کسی باور می‌کرد همان‌هایی که با یال و کوپال در خیابان‌های بیروت آن موقع رژه می‌رفتند و با اولین حمله اسرائیل همه‌شان فرار کردند اصلاً بساط‌شان را جمع کردند و رفتند و همان بچه‌ها اسرائیل را برای نخستین بار در تاریخش 20 سال بعد، همان بچه‌ها 20 سال بعد در 4- 5 جنگ پشت سر هم شکست دادند اسرائیل بعد از انقلاب ما هیچ جا پیروز نشده است، قبل از انقلاب اسلامی هیچ جا شکست نخورد، شکست‌ناپذیر بود تازه جمال عبدالناصر که به عنوان قهرمان عرب معروف است و بین همه این افسرانی که کودتا کردند و رئیس جمهورهای عرب، از همه‌شان شریف‌تر بود دوتا جنگ را شکست خورده ولی در عین حال قهرمان ملت‌های عرب بود و تا همین الآن هم نوستالژی ناصر هست برای این که بقیه‌شان همه خائن و بی‌شرف بودند. ولی شما کل این‌ها را همه را در یک کفه بگذارید. همین بچه‌های شهدایی که عکس‌شان این‌جاست همین در لبنان حزب‌الله مدرسه درست کرد این مکتب بود که جهاد اسلامی و حماس را ساخت، این مکتب انصارالله را در یمن راه انداخت، این مدرسه بود که فاطمیون و زینبیون و علویون را درست کرد. این مدرسه، این مکتب، آن مدل سبک زندگی در اطلاعات و عملیات و تخریب، آن طرز دور هم نشستن، طرز روابط و مناسبات با همدیگر، آن نمازهایی که می‌خواندند آن قبرهایی که بچه‌ها می‌کَندند و نمازشب می‌خواندند، آن‌ها الآن جهانی شده است شوروی بعد از انقلاب ما اولین شکست خودش را در افغانستان خورده است چون پیام پرچم جهاد اسلامی بالا رفت، شوروی تا قبل از آن هیچ شکست نخورده بود. آمریکا برای اولین بار شکست می‌خورد و از افغانستان و جاهای دیگر عقب‌نشینی می‌کند. این‌ها قبلاً از هیچ جا عقب‌نشینی نکردند بعد از جنگ اول و دوم بین‌الملل، ارتش آمریکا، ارتش شوروی و فرانسه، ارتش شوروی و روسیه و اسرائیل، در هیچ جنگی این‌ها شکست نخوردند هرجا را اراده کردند رفتند گرفتند بعد از انقلاب اسلامی، بعد از این بچه‌ها، بعد از این که این بچه‌ها شهید شدند ورق برگشت و اولین شکشت را شوروی خورد. اگر انقلاب اسلامی نبود جهاد اسلامی در افغانستان به این شکل نبود، شوروی شکست نمی‌خورد. آمریکا ادعا کرد که از افغانستان رفته! همین دیروز مقامات آمریکا اعلام کردند که 7 میلیارد دلار ماشین و اسلحه و هواپیما و امکانات‌شان را در افغانستان گذاشتند و در رفتند. 7 میلیارد دلار ماشین و تجهیزات و اسلحه‌شان را در افغانستان گذاشتند و در رفتند. این عقب‌نشینی نبود فرار کردید. مطمئن باشید که اگر بچه‌های ما نبودند این داعش افغانستان و عراق را کامل گرفته بودند به هرکشوری این‌ها حمله می‌کردند می‌گرفتند. آنطوری که این‌ها آمدند هیچ کس جلوی آن را نمی‌توانست بگیرد فقط این بچه‌ها گرفتند این سبک جنگیدن بود. اگر این سبک جنگیدن بچه‌های ما نبود محال بود آمریکا و انگلیس از عراق و افغانستان بیرون بروند. اگر این سبک جنگیدن نبود تا حالا صد بار سوریه سقوط کرده بود و پی کارش رفته بود. و در دنیا فقط این ایدئولوژی شهدای ما می‌تواند این‌طور بجنگد هیچ کس دیگر نمی‌تواند. امروز هیچ ارتشی در جهان نمی‌تواند مثل بچه‌های ما بجنگد. تازه آن موقع که دست‌های ما خالی بود ما این امکانات و موشک نداشتیم این اسرائیلی بود که به هرجا چپ نگاه می‌کرد طرف خودش را خیس می‌کرد! موتور تانک‌هایشان را روشن می‌کردند حکومت‌ها سقوط می‌کردند الآن توی خانه‌هایش چپیدند و نمی‌تواند نفس بکشد و جرأت ندارد به هیچ کشور مسلمانی تجاوز کند چون می‌داند یکی بزند ده‌تا می‌خورد، قبلاً برعکس بود. این‌ها یکی می‌خوردند دویست‌تا می‌زدند! خب ورق برگشته. برای چه برگشت؟ چه کسی این کار را کرد؟ این بچه‌ها کردند. ایران پولی به آن صورت نداشت که بخواهد برود آن‌جا خرج کند. ترامپ گفت ما هفت هزار میلیارد دلار پول خرج کردیم! گفت ما در سوریه و عراق پول خرج کردیم ولی شکست خوردیم. خود ترامپ گفت در عراق که این همه خرج کردیم نصفه شب بدون این که به مقامات عراق هم بگوییم چراغ خاموش با هواپیما شب بیایم توی پایگاه عین‌الاسد و قبل از این که هوا روشن بشود به چاک بزنم. چطوری عراق دست ماست. بعد این قاسم سیلمانی و فرماندهان ایرانی روز روشن می‌آیند و این‌ها برایشان رژه می‌روند و استقبال رسمی از آن‌ها می‌کنند قرار بود این‌ها تروریست بشوند. خود شهید قاسم سلیمانی می‌گفت ما فیلم‌هایی داریم، ایشان چند بار به من گفت بیا این فیلم‌ها را به شما نشان بدهم، من متأسفانه توفیق نداشتم نرفتم، گفت بیا فیلم‌هایی داریم که از پشت جبهه پادگان‌های این‌ها که وقتی درگیری شده چطوری افسران آمریکایی از ترس گریه می‌کنند. گفت ما فیلم‌هایش را داریم. افسران آمریکایی، انگلیسی، اسرائیلی‌ها همدیگر را هول می‌دهند او می‌گوید تو باید جلو بروی اون یکی می‌گوید تو باید بروی! واقعاً می‌ترسند. می‌دانید بعد از این که سلیمانی را زدند که این‌جا اعلام کردند ما انتقام می‌گیریم، می‌دانید تا همین الآن مقامات آمریکایی صد بار پیغام داد، آن طرف که رئیس سازمان سیای آن‌ها بود بعد شد وزیر خارجه‌شان، می‌دانید این باواسطه چندتا پیغام داده که می‌شود از خیر ما بگذرید؟ رسماً پیغام می‌دهند. 4- 5تا آن‌هایی که زمان ترامپ یکسره در تلویزیون‌شان می‌آمدند تهدید می‌کردند که الآن می‌آییم ایران را قورت می‌دهیم و همه شما را می‌خوریم یکسره پیغام می‌دهند که می‌شود ما را مجازات نکنید؟ این‌ها سقوط نیست؟ اصلاً باور می‌کردید که خداوند چنین قدرت و عزتی بدهد؟ در این راهپیمایی اربعین بودیم با یکی از رفقای زمان جنگ بودیم که در اطلاعات لشکر بود، به او گفتم فلانی اگر توی خواب هم می‌دیدیم که این اتفاق می‌افتد باور می‌کردی؟ زمان جنگ به عشق کربلا برای هر صد متر چندتا شهید می‌دادیم آخرش هم کربلا را نمی‌دیدیم، باور می‌کردی یک روزی ده – بیست میلیون آدم راه بیفتد بچه‌های ما این‌جا بیایند و بعد امنیت مسیر نجف به کربلا با بچه‌های ما و مجاهدین عراقی که با ما بودند باشد؟ اگر این را در خواب می‌دیدی باور می‌کردی؟ اصلاً خواب آن را می‌شد دید؟ می‌شود خواب آن را دید که صدام با آن گردن کلفتی و یال و کوپال که کسی را آدم حساب می‌کرد پای چوبه اعدام بیاورند و بچه‌های انقلاب اسلامی پای چوبه دار باشند که گفتند به یاد شهید صدر و به یاد شهید فلانی، آن‌ها به دارش کشیدند. اصلاً تصورش را می‌کردی که چنین اتفاقی بیفتد؟ آن عراق، آن وضعیت، اسرائیل و... امروز رئیس سپاه داشت مستقیم برای غزه و فلسطین صحبت می‌کرد خب یک زمانی در انقلاب قبل از پیروزی یادتان هست که یک روز شعار این بود که امروز ایران، فردا فلسطین. یعنی این فلسطین جزو شعارهای اصل انقلاب بود که امروز دارد محقق می‌شود یک زمانی این‌ها زنگ می‌زدند امروز اگر یک موشک بخورند ده تا موشک می‌زنند. اوضاع جهان عوض شد، مسیر تاریخ تغییر کرد این دنیا، دنیای 40- 45 سال پیش قبل از انقلاب اسلامی نیست. چه چیزی دنیا را عوض کرد؟ این بچه‌ها. خودِ این‌ها را چه کسی عوض کرد؟ این‌ها که همه آدم‌های معمولی بودند این‌ها را چه کسی عوض کرد؟ این‌ها را اسلام و امام(ره) عوض کرد. امام تربیت شده کدام مکتب است؟ همان مکتبی که 1400 سال پیش در بیابان‌های مکه در قبایل ابتدایی عرب، مناسباتی که شکل گرفت، لذا زمان، مکان، کمیت، هیچ نقش اساسی‌ای ندارد آن چیزی که نقش اصلی را ندارد آن درست بودن مسیر است و اخلاص آدم‌هاست، این اخلاص این بچه‌ها دنیا را عوض کرد، خودشان هم باور نمی کردند که مسیر دنیا را دارند تغییر می‌دهند و واقعاً مسیر دنیا را تغییر دادند. شما ببینید این‌قدر فشار تحریم روی ما بود، با وجود این مشکلات، عبور کردند و راهپیمایی امروز شوخی نبود. مردم روزه در این هوا در کل کشور، من با خودم گفتم دو – سه سال این راهپیمایی نبوده، این فشارها هم هست جمعیت ممکن است کم بیاید، خب دیدید که چه جمعیتی آمد؟ خب این‌ها عادی نیست. الآن اوکراین و روسیه، امروز اکراین گاز خودش را به روی دوتا کشور بسته است، هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است، تورم، گرانی، و گرفتاری و درگیری‌ها در اروپا و حتی در آمریکا شروع شده است یک عالمه جنس‌ها قیمت‌هایش 4- 5 برابر در آلمان است. چند روز پیش پیغام داده بود که بسیاری از کالاها و جنس‌ها قیمتش 5 برابر و 7 برابر شده است. هنوز اتفاقی نیفتاده است! ما 8 سال جنگ جهانی داشتیم، 40 سال هم هست ما تحریم هستیم. این فشاری که روی ملت ما آمده و باز این‌طور محکم ایستادند اگر این فشار روی دنیا تقسیم بشود 50تا حکومت را سرنگون می‌کرد، 100تا ملت را از پا درمی‌آورد. این مکتب نگذاشت این اتفاق بیفتد. با این همه گرانی. الآن مغازه می‌روی هیچی نمی‌خری باید 300 هزار تومان بدهی! بعد می‌بینید راهپیمایی قدس این طوری بیرون می‌آیند. آخرش ما نفهمیدیم این مردم برای چی این‌طوری هستند؟!

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته